Talambuhay ni Rubylyn Guiriña

                   Mayroong isang dalagang nagngangalang Jeralyn Bon na nagbakasyon sa lugar ng Bicol dahil kinuha siya para lumaban sa mga patimpalak ng pista siya ay nagmula pa sa bayan ng San Pablo City, ang kanyang naging kapareha ay si Ruben Guiriña. At dahil sa kahusayan nilang sumayaw ay sila ang nag wagi sa patimpalak, at nang lumipas pa ang ilang mga araw ay dito na nagsimula ang panliligaw ni Ruben kay Jeralyn. Ngunit hindi agad sinagot ni Jeralyn si Ruben sapagkat marami rin naman kasi siyang ibang manliligaw. Ng lumipas ang 2 buwan si Ruben parin naman ang kanyang sinagot. At nang sumapit ang araw ng pag uwi ni Jeralyn sa kanyang bayan ay hindi na pumayag si  Ruben at ng dahil goon ay ipinatawag ng kamaganak ni Jeralyn ang magulang ni Ruben subalit tutol pa sila dahil sa edad ni Jeralyn na 15 anyos at si Ruben naman ay 19 anyos. Kaya ng makapag-isa sila nagusap silang magtanan na lamang at magpunta sila sa kaibigan ni Ruben na si Ricky na taga- Naga. Kaya lang isang gabi lamang sila doon at nagyayang umuwi si Jeralyn sa kanila sapagkat nagkataong wala siyang dalang damit. At nang makauwi sila kinausap sila ng lola ni Jeralyn na si Lola Maria na bumalik sila ng Bicol at naging masunurin naman sila at nga ay bumalik sila sa lugar ni Ruben na sa Lidong. Polangui Albay at sa hindi nila inaasahan ang ina ni Jeralyn ay nagpunta na pala sa Bicol at pagdating nila ay nadatnan nila ang ina ni Jeralyn na si Manuela Delos Santos at dahil nga sa nangyari ay napagkasunduan na sila na lamang ang magsama hanggat wala pa sila sa tamang edad para ikasal. At dahil sa kanilang pagsasama lumipas ang 2 buwan si Jeralynay nagbuntis at nang sumapit ang araw ng paglilihi maraming mga pagkain siyang inaayawan at tuwing umaga ay lagi siyang nagsusuka. 

Rubylyn and mama

            At nang lumipas ang mga buwan ay sumapit din ang kanyang panganganak sa araw ng Marso 1, 1995 ng umaga  na isang munting sanggol na babae ang pinangalanang Rubylyn Guiriña. At dahil dito napagdisisyunan ng kanilang mga magulang na pekein muna ang kanilang mga edad upang sila ay mapakasal upang ang bata ay maparehistro agad kaya sila ay ikinasal noong Abril 10, 1995 sa huwes lamang at ginanap ang kanilang handaan sa isang restaurant lamang. At lumipas ang mga araw ay naging masaya sila at nang sumapit naman ang Octobre 4, 1995 ay kanilang mapagdisisyunan na pabinyagan na ang kanilang anak na kasabay ng pista ng kanilang bayan at nagkaroon naman sila ng kahit kunting handa. At nang mag-iisang taon na ang kanilang anak ay nagkaroon sila ng hindi pagkakaunawaan, kaya umuwi si Jeralyn sa San Pablo at iniwan niya ang kanyang anak sa kanyang asawa. At pagdating niya doon siya ay pinagsabihan ng kanyang ina na kuhanin ang kanyang anak. Kaya kinabukasan din ay bumalik siya at kasama niya ang kanyang ina sa Bicol. At ang mag-asawa ay pinag-usap ng kanilang mga magulang ngunit hindi talaga sila magkaintindihan kay kinuha na lamang niya ang kanyang anak nasi Rubylynat bumalik sila ng San Pablo. Kaya ng sumapit ang kaarawan ng kanyang anak ay nasa San Pablo sila makalipas ang isang linggo dumating ang kanyang mga biyanan at asawa na may dalang jeep upang sila ay kauning mag-ina at dahil narin sa pakiusap ng kanyang mga biyanan at pamilya ay nagsama nalang silang muli alang-alang sa kanilang anak. At sila ay bumalik na ng Bicol. At sila ay nagsama muli at naging masaya namang muli. At lumipas nanaman ang 2 taon ay muling sinundan kaagad nila at nagbuntis nanaman si Jeralyn at dumating nanaman ang paglilihi. Marami nanamang inaayawan si Jeralyn. At dumating nanaman ang araw ng kanyang pagsilang noong Nobyembre 30, 1997 na isang lalaki at kanila itong pinangalanang Marvin Guiriña. At ang bata ay bininyagan noong oct. 5 sa araw nanaman ng pista ng Bicol. At nagkaroon parin ng konting handaan at lumaon ay naging masaya naman sila sa piling ng kanilang dalawang anak ngunit isang araw ay kina-usap ni Jeralyn ang asawa na kung maari ay magbukod na sila dahil sa nakapisan parin sila sa kanilang biyanan at nagkaroon nanaman sila ng hindi pagkakaunawaan at dahil doon ay umuwi nanaman si Jeralyn sa kanyang mga magulang kasama ang ang kanyang dalawang mga anak sa San Pablo at pagdating niya doon ay kinausap siya ng kanyang pamilya at siya ay nagpaliwanag na gusto na niyang bumukod at magkaroon ng sariling tahanan. Kahit maliit lamang sa kadahilanang mayroon pang kapatid si Ruben na mga dalaga na minsan ay hindi niya makasundo kaya hinayaan muna siya ng kanyang ina na tumigil muna sa kanyang pamamayahay. At nang lumipas nanaman ang isang linggo ay dumating muli ang kanyang mga biyanan at asawa at tinanong si Jeralyn kung ano ba talaga ang problema at nangsabihin niya ito ay pumayag naman ang kanyang mga biyanan na ipagawa sila ng kahit na maliit lamang na bahay na mapalit sa lugar lang nila at sumama na muli si Jeralyn pabalik sa Bicol. At habang ipinagagawa ang kanilang bahay ay doon muna uli ila nakatigil sa bahay ng kanyang biyanan. At dahil sa hindi pagkakasundo ng mga kapatid ni Ruben ay nag away sila ni Jeralyn., dahil doon ay minadali ang pagpapagawa ng kanilang bahay. Makalipas ang tatlong linggo, sila ay lumipat na sa kanilang bagong bahay at nagkaroon sila ng padasal. Mula noon naging maayos muli ang kanilang pagsasama. Marami paring pagsubok ang dumaan sa mag-asawa ngunit kanila itong nilampasan. At nang maayos na muli ay nagbuntis muli si Jeralyn at nang dumating nanaman ang araw nang paglilihi marami nanaman siyang gustong kainin. Lumipas ang mga buwan dumating ang araw ng panganganak noong Oct. 1, 1999 at ang ipinanganak niya ay isang lalaki at pinangalanan nila itong Ryan at lumipas ang isang taon ay pinabinyagan noong Oct. 5 , 2000 at sumapit ang apat na taon ay nagkaroon nanaman ng problema at sa dahilang hindi na niya nagugustuhan ang ginagawa ng kanyang asawa sa kanyang mga bisyo at wala nang ginawa kundi uminom ng alak, barkada, sugal, at sabong. Kaya umalis siyang muli at isinama niya ang anak na si Ryan.

Bunsong kapatid at Si Rubylyn

        At iniwan niya ang kanyang anak na kung saan ay nag-aaral na sa pangkat 3 ng elementarya sa Lidong Polangui Albay Elem. School. At ang pangalawa naman niyang anak ay nasa ika-unang pangkat na ng Elementarya at lumipas ang 2 taon ay bumalik si Jeralyn at Ryan kasama niya ang kanyang ina upang kuhanin ang kanyang 2 anak. Noong una ay ayaw pa kaming ibigay ng aming ama hanggang sa umabot na ito sa Barangay at doon sila nagusap-usap at tinanung ang dalawang bata kung kanino nila gustong sumama, at pinili naman namin ang aming ina. Matapos ang usapan ay hinanda na nila ang kanilang mga gamit at umuwi na na kami sa San Pablo kasama ang aming ina. At dito pinag-aral po ang dalawa at iniwan niya namang kaming 3 sa aming lola upang magtrabaho. At nabalitaan niyang mayroon naring bagong pamilya ang aming ama pagkalipas ng ilan pang mga taon.

Dito pa lamang nagsisimula ang aking talambuhay sapagkat ng sa Bicol pa  ako nag-aaral mula kinder hanggang kalahati ng grade six ay marami na rin akong naging karanasan at syemre marami narin akong naging kaibigan sa Lidong Polangui Elem. School pero ng umalis ang ina ko ng 2 taon at kaagad kaming kinuha ng aking mga kapatid at umuwi kami sa 

San Pablo upang doon ako mag-aral ay hindi kaagad ako nakapag-adjust dahil nga sa bagong pakikisama sa aking mga bagong kaibigan kamag-aaral sa San Roque Elem. School pero ng tumagal ako sa paaralang iyon ay marami narin naman akong naging mga kaibigan at ang araw ng aking pagtatapos sa Elementarya ay ako na ata ang pinakamalungkot sapagkat hindi kumpleto ang aking pamilya. Ngunit ng lumaon ay nakasanayan ko narin ang walang ama. 

ang pamilya ko

        Nag-aral ako sa CLDDMNHS ay doon ka naramdaman ang kahirapan sa pag-aaral dahil noon ay pa easy-easy lamang ako dahil noong ay ayos lamang kahit bumagsak ako pero ngayon ko na realized na dapat ko pa palang pag-igihan dahil nakikita ko na ngayon ang paghihirap ng aking ina sa pagtatrabaho upang mabuhay at mapag-aral lamang kami, nagtatrabaho pa siya sa malayo upang mabigyan lamang kami ng aming mga pangangailangan. Pero hanggang ngayon ay hindi parin nagbibigay ang aking ama ng sustentokahit isang-libo lamang para sa aming magkakapatid. 

2011 family picture

             Kaya hanggang ngayon 4^th year na ako ay pinagiigihan ko pa lalo ang aking pag-aaral para matutulungan ko pagdating ng araw ang aking ina, at ngayon din 4^th year ako ay nagtatrabaho sa paloadan upang ang magiging sahod ko nalamang ang gagawin kong pambaon upang makabawas man lamang ako sa mga gastusin sa bahay. Kaya ngayong magtatapos na ako ay ako na siguro ang pinakamasaya dahil nagbunga rin ang paghihirap ng aking ina at kahit na mayroon parin akong kinanakit sa aking ama ay mahal na mahal ko pa rin siya, dahil umalis si mama ng dalawang taon ay siya ang nag-alaga at bumuhay din sa amin kaya nagpapasalamat parin  ako sa kanya.

JS Prom
W/ my friends